tag:blogger.com,1999:blog-18718171855293202512024-03-12T17:19:27.054-07:00saudade*Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-34123361311744706562014-09-25T16:34:00.001-07:002014-09-25T16:53:31.281-07:00επετειακό vol.2 Σεπτέμβρης ρε! Παραλίγο να το ξεχάσω, μαλακία.<br />
<br />
Έχω να πω σκόρπια πράματα:<br />
ΧΑΜΟΣ.<br />
έρχεται.<br />
νιώθω μια ανατριχίλα. βρέχει κιόλας.<br />
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.<br />
πρόβες με κάτι που δεν είμαι για να γίνω αυτό που είμαι.<br />
Ψυχογλωσσολογία : ΕΠΤΑ(7)<br />
κι άλλος ΧΑΜΟΣ.<br />
τελειώνω. (καλά όχι αμέσως αλλά κοντεύω)<br />
πρέπει να μπει δουλειά στη φάση.<br />
ενηλικίωση ftw<br />
(ακόμα εφηβεία κατά βάθος)<br />
το κάνω να μη φαίνεται σιγά σιγά.<br />
σπάει η φούσκα μου -μ'αρέσει.<br />
<br />
πάω να διαβάσω τον φίλο μου το μπουκουβάλα. του μίλησα λίγο στο skype. μου'λειψε. θα τον δω τη δευτέρα. τον αγαπάω τον μπουκουβάλα. γιώργο τον λένε. δε μ'αρέσει πολύ που τον λέμε με το επίθετό του συνέχεια. απ'την άλλη είναι τόσο ξεχωριστός που το γιώργος είναι βλακεία. έπρεπε να τον λένε Αναξίμανδρο. ή Απόλλωνα. είναι πιο γλυκός απ'ό,τι φαίνεται γι αυτό. τέλοσπάντων, το μπουκουβάλας έχει κάτι που του πάει.<br />
<br />
χάρηκα τώρα.<br />
<br />
φιλάκια<br />
<br />Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-16768266667847917982014-06-20T15:07:00.001-07:002014-06-20T15:07:48.756-07:00λαμια<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Πιο σκατά πεθαίνεις ρε βλάκα. Λιώνεις τελείως. Είσαι που'σαι καμένος, είναι που'ναι τα εγκεφαλικά σου κύτταρα λειψά, τώρα χάνεσαι σα να μην έχει γυρισμό. Αλλά έχει. Δεν μπορεί να μην έχει. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Κι εσύ τελευταία θα πεθάνεις. Κι ο κόσμος θα κλάψει λίγο ρε. Αλλά περισσότερο θα λυπηθεί την κατάντια σου όταν φύγεις. Μην κλάψεις. Τα δάκρυα είναι για τους δειλούς, ξέρεις. Όχι ότι δεν είσαι κι εσύ αδύναμη. Είσαι και παραείσαι που λένε αλλά μην αφήσεις να καταλάβουν ρε. </span><div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Θες να μιλήσεις. Για τι και σε ποιον; Αυτό είναι το μεγαλύτερο ερώτημα της ανθρωπότητας κατά βάθος. Δεν φταίει που δεν ξέρεις το νόημα της ζωής -ή που μάλλον φοβάσαι να το πεις καθαρά και ξάστερα. Φταίει που δεν ξέρεις σε ποιον να το αποκαλύψεις για να'χει νόημα να ειπωθεί. Άκου τώρα ρε. Το νόημα δεν έχει νόημα! Συμφωνώ μ'αυτή τη δήλωση πάντως, μ'αρέσει. Μου πάει και δεν με αγχώνει. Γιατί εκεί που είμαι, ήσουνα και εκεί που είσαι, θα'ρθω. Είδες η ελπίδα; Μυστήριο πράμα και ψεύτικο αλλά τροφοδοτικό. Σαν το πετρέλαιο! Τραγικό παράδειγμα, ξέχασέ το.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Γενικά ξέχνα ρε παιδί μου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Τα λέμε.</span></div>
Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-21138598653358610882013-09-05T11:22:00.000-07:002013-09-05T11:22:03.856-07:00ΕπετειακόΜπήκα σήμερα μετά από κανά 3μηνο και ΩΩΩΩΩΠ τι είδα; Είχα γράψει πέρσι το Σεπτέμβρη. Θα το κάνω επετειακό και συγκινητικό και θα τα πω πάλι Σεπτέμβρη. Ο Σεπτέμβρης είναι μαλάκας μήνας γι αυτό θα του δώσω αυτή τη χάρη. Κάθε Σεπτέμβρη θα γράφω στο blog μου.<br />
<br />
Έχω ένα άγχος και μια ταχυπαλμία που αν δεν είναι απ'τον ξεθυμασμένο φραπέ, είναι από σένα. Κι αν είναι από σένα σε μισώ λίγο. Αλλά επειδή κανονικά σε αγαπώ, δεν πειράζει. Αυτό που με πειράζει είναι ότι εσύ δεν με αγαπάς. Ναι. Με πειράζει. Θα πάψω να υποκρίνομαι, δεν είναι πρέπον. Με πειράζει που είναι εμφανώς καλύτερη από μένα και με πειράζει που την αγαπάς τόσο. Που είναι η ζωή σου και που δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτή. Και πώς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς τη ζωή σου; (ξεκίνησαν οι μαλακίες.) Τελοσπάντων με πειράζει. Και κλαίω όλη την ώρα σαν 5 χρονών παιδάκι που του έκλεψαν τα κουβαδάκια. Κλαίω ρε. Καταλαβαίνεις; ΚΛΑΙΩ.<br />
Μου τη σπας.<br />
<br />
Θέλω πίσω τα κουβαδάκια μου.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-53619435675412906092013-01-17T14:12:00.000-08:002013-01-17T14:12:02.327-08:00σχεδόν το πίστεψες!<br />
σχεδόν πληγώθηκες.<br />
σχεδόν ονειρεύτηκες -αλήθεια πίστεψες πουτάνα.<br />
σχεδόν καυλώνεις.<br />
ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΡΕ;<br />
σχεδόν φλερτάρεις, σχεδόν καυλώνεις, σχεδόν πηδάς, σχεδόν πηδιέσαι (ναι είναι διαφορετικό), σχεδόν τελειώνεις και σχεδόν φεύγεις.<br />
σχεδόν ερωτεύεσαι και δεν ερωτεύεσαι και σχεδόν θα εκραγείς όταν έρθει η ώρα αλλά ξέρεις κάτι;<br />
τότε θα'ναι που θα τελειώσει το σχεδόν ξέρεις γιατί;<br />
γιατί τότε θα'ναι το τίποτα.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-65120526986379270162012-09-17T14:34:00.003-07:002012-09-17T14:34:25.980-07:00Κι έρχεται το τέλος της μέρας και συνειδητοποιείς ότι για άλλη μια φορά πέρασε χωρίς να κάνεις τίποτα. Όταν λέμε τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ. νάδα ρε παιδί μου. νάθινγκ. Καθιστή -πότε πότε και ξαπλωτή- και φιλαράκια, δύο ξένοι, τηλεόραση (μέχρι και Τατιάνα) και της καργιόλας ρε. Η βόμβα στο κεφάλι σου έτοιμη βέβαια αλλά έτσι είναι τα τελευταία 2 χρόνια περίπου κι ακόμα να εκραγεί να ησυχάσεις.<br />
<br />
Στην αρχή ήτανε γαμάτα ρε! Βασικά ήταν σχεδόν συναρπαστικά. Παρέες, χυμαδιά από δω κι από κει και κανέναν να στα πρήζει. Ζωή και κότα ρε. Ανεξαρτησία, ελευθερία και άλλα κουραφέξαλα (με τα λεφτά των άλλων πάντα). Και δεν μπορείς να πεις, δε σου βγήκε και τελείως σε κακό. Θέλω να πω...πάντα κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Σ'όλες τις περιπτώσεις.<br />
<br />
Μετά όμως σιγά σιγά που αραιώσατε, άρχισες να τη νιώθεις τη σαπίλα σαν τη βρώμα και τη μπίχλα και το πιτόγυρο που χύνονται μες στο στόμα και στα υγρά σου κι εσύ έχεις ηδονιστεί τόσο πολύ που δεν παίρνεις χαμπάρι ότι έχουν σαπίσει τα δόντια σου κι ότι είσαι τόσα χρόνια καθισμένος σ αυτόν τον καναπέ που ο κώλος σου είναι ορθογώνιος με υφασμάτινες ραφές τόπους-τόπους. Κι είπες "Φιλενάδα, ώρα για δράση! Το κακό δεν θα περάσει!"... Κι όντως για λίγο σηκώθηκες και ίδρωσες και τα δόντια σου σαν ν άρχιζαν να ασπρίζουν. Κι εκεί που πήγαινε κι ο κώλος να γίνει πάλι τούμπανο γαμώτηναδρεναλίνημου...<br />
<br />
Λίγο πιο μετά τα ίδια πάλι. Κι αυτή τη φορά χειρότερα. Γιατί δεν περνάει ούτε στιγμή που να μη σε σιχαίνεσαι για την απραγία σου και να μην ευλογείς τον Αλλάχ που μπορείς να μην κάνεις τίποτα γι αυτό. Και φτάνεις να τραβάς τα μαλλιά σου και να χαζεύεις τη βροχή απ'το παράθυρο και να νιώθεις κι ότι κάτι έκανες τρομάρα σου (αφού έκατσες και στην καρέκλα κι έκανες και καφέ). Και το φαύλο συνεχίζεται...<br />
<br />
Δεν ξέρω ποιος το'χει το πρόβλημα πια. Δεν ξέρω αν με νοιάζει να το μάθω. Σταρχίδιαμου κιόλας ε; Απλά θα'θελα όντως να τα 'χα τα αρχίδια και να μη μ' ένοιαζε.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-73599739414653903002012-08-20T08:43:00.001-07:002012-08-20T08:43:15.134-07:00Μην το διαβάσεις, μαλακία είναι.Νιώθω έναν μικρό κόμπο είναι η αλήθεια. Φέτος πέρασε και δεν ακούμπησε φίλε. Αλλά δε με πείραξε καθόλου τελικά. Έπαθα και μια μικρή εξάρτηση απ' το πουθενά αλλά ούτε αυτό με πείραξε (γιατί τελικά θα μου περάσει -όπως και οι υπόλοιπες εξαρτήσεις). Και στρώθηκα κιόλας. Και δεν ήταν τόσο δύσκολο. Τώρα αρχίζει και γίνεται κι αρχίζω και καπνίζω και βαριέμαι και σκέφτομαι τη ζέστη και το ότι δεν έκανα μπάνια. Και μάλλον δεν γράφω για να τα βγάλω αυτή τη φορά, αλλά για να τα βάλω στο κεφάλι μου. Θέλω λίγο να νιώσω ότι διαβάζω τη μάνα μου.<br />
<br />
Λοιπόν.<br />
<br />
Πρέπει να διαβάσω γιατί μαζεύτηκαν πολλά. Να τη βγάλω τη σχολή μου και να βρω και κανένα ιδιαιτεράκι ρε συ. Να βγάλω ένα χαρτζιλικάκι γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και τα έξοδα πολλά. Θα πτωχεύσουμε. Ευτυχώς πήραμε εκείνη τη γκαρσονιερούλα και θα' χω ένα κεραμίδι (ή και μια ταράτσα -ό,τι σε βολεύει) πάνω απ' το κεφάλι μου. Και ευτυχώς η μαμά δεν απολύθηκε ακόμα οπότε μπορώ να χαρώ και το επόμενο έτος σαν φοιτήτρια σίγουρα. Οπότε πρέπει να διαβάσω για να τους κάνω υπερήφανους και για να είμαι κι εγώ ευχαριστημένη με τον εαυτό μου. Εντάξει, το '12 τομπαίρνει αλλά το '13 που έρχεται να μπει με νέες προοπτικές.<br />
<br />
Λες και ξαφνικά θα φτιάξουν τα οικονομικά, θα γαμάω στη σχολή και ίσως και κανένα γκομενάκι. ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑΑ. Ή μάλλον όχι, καλύτερα να κοιμάμαι. Ε; Ναι, καλύτερα ρε. Καλύτερα αγάμητη με ελπίδες παρά με κατάθλιψη.<br />
Ναι, ναι, αυτό.<br />
<br />
Και ξαφνικά σαν να μεγάλωσε ο κόμπος απ' το πουθενά.<br />
<br />
Απ' το πουθενά ρε πούστη. Άντε και του χρόνου αγάπες.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-43530461954005856512012-06-15T06:42:00.000-07:002012-06-15T06:42:05.204-07:00πολύ προστυχιά ρε φίλε και κουράστηκα. ποια ζάλη και βλακείες. εδώ μιλάμε για μαστούρα πρώτου βαθμού και κατακούτελα. λιώσιμο άγριο χωρίς έλεος. γιατί να δείξεις εσύ θα μου πεις, αφού κανείς άλλος δεν κάνει τον κόπο; αυτό λέω κι εγώ όμως κι έτσι κανείς δεν θα κάνει την αρχή.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-50746165682133998492011-10-31T17:06:00.000-07:002011-10-31T17:06:03.077-07:00απότομααλήθεια δεν έχω ιδέα. το βασικό πρόβλημα μάλλον είναι η βαθιά πίστη μου στο ότι δεν το αξίζω. δεν αξίζω να είμαι καλύτερη. ούτε πιο όμορφη. ούτε πιο επιθυμητή. πιο αποδεκτή ίσως ναι. αλλά όχι ουσιαστικά. ναι ρε φίλε το μόνο εμπόδιο εγώ είμαι αλλά άντε να ξεπεράσω 19 (σχεδόν) χρόνια ακατάπαυστης μείωσης και καταδυνάστευσης του εαυτού μου. χρειάζομαι παρέα; χρειάζομαι στήριξη; μπορεί τίποτα, μπορεί όλα. μωρέ θα τη βρω την άκρη λες; μπορεί να γίνει κι αυτό τελικά. απλώς αυτή η καθημερινή παραίτηση από κάτι μου πολτοποιεί τον εγκέφαλο. αυτή η αδράνεια με βυθίζει. αισθάνομαι ώρες ώρες τόση οργή κι απογοήτευση μ' εμένα που δεν αντέχω την ίδια μου τη σάρκα ρε. αλήθεια θέλω να ξεριζώσω και το τελευταίο νεύρο της σπονδυλικής μου στήλης! κι άλλες που θέλω να με πάρω μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά και να πω ότι όλα θα πάνε καλά. γιατί κανείς άλλος δεν το κάνει. αλλά μάλλον αυτά συμβαίνουν σε όλους οπότε ας μην τα αναλύσω άλλο.<br />
λοιπόν, "the only person standing in your way is YOU" γαμωτημπουταναμου. μπράβο. ωραία. και πώς με βγάζω απ'τη μέση; μαχαίρι στο ψαχνό ντουγρού ή λάου-λάου μην του προκαλέσουμε και μετατραυματικό σοκ; το 1ο πιο δραστικό αλλά μήπως χάσω και μέρος απ'το καλό "εγώ" στην πορεία; ή μήπως όλα δικαιολογίες;<br />
ναι, με αυτοτιμωρώ. δε ξέρω γιατί. αυτό άμα βρω ρε πούστη...αυτό.<br />
πώς; θα το βρω κι αυτό...<br />
<br />
I will eat you all out.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-17235135812700351902011-05-19T15:44:00.000-07:002011-05-19T15:44:48.165-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/nRQfUmL8uis?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
θέλω να ξεριζώσω τη σάρκα μου και να την ποτίσω μ' αυτή τη μελωδία, μ' αυτούς του στίχους, μ' αυτό το ξέσπασμα, μ' αυτή την κραυγή. <br />
<br />
μιουζ.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-61842106256186981992011-05-10T06:43:00.000-07:002011-05-10T06:43:53.178-07:00New Post.<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;">Δεν έχω κάτι να πω. Αυτό είναι το βασικό μου πρόβλημα τους τελευταίους 2 μήνες, ίσως και παραπάνω. Απλώς μένω με το στόμα ανοιχτό να κραυγάζει ή να βγάζει ήχους ακατάληπτους. Και τελικά δεν λέω τίποτα. Μόνο τρώω, καπνίζω και πίνω τσάι. Και σκέφτομαι. Σκέφτομαι πολύ. Όμως δεν μοιάζω να προσπαθώ ιδιαίτερα γι αυτά που σκέφτομαι. Δεν προσπαθώ. Απλώς σκέφτομαι. Δεν κάνω, δεν λέω. Σκέφτομαι. Θέλω να έρθει εκείνη η μέρα που θα ανοίξω το στόμα και θα μιλήσω. Και θα τα πω όλα. Δεν είμαι έτοιμη ακόμα. Όλα είναι μπερδεμένα στο μυαλό μου. Λίγα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Μήπως δεν είμαι αληθινή τελικά; Μήπως αυτές οι νάρκες έχουν μπει τόσο βαθιά μέσα μου που δεν ξεχωρίζω τον ίδιο μου τον εαυτό απ’ τα προσωπεία του; Γιατί τόση απογοήτευση; Νιώθω μια κινητή απογοήτευση για όλους αυτούς που θέλω να ευχαριστήσω και να κάνω υπερήφανους. Πρώτα-πρώτα απογοητεύω η ίδια τον εαυτό μου. Κι έπειτα εκείνους. Που δούλεψα μέσα μου τόσο πολύ για να με δουν. Μάλλον αυτό ήταν το λάθος μου. Μάλλον αυτό συνεχίζει να είναι το λάθος μου. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα νιώθω τόσο ηλίθια. Τόσο λίγη. Τόσο τιποτένια. Ίσως να είμαι. Ίσως και οι άλλοι να βλέπουν κάτι τέτοιο σ’ εμένα. Όχι όλοι, σίγουρα. Αυτοί που μ’ ενδιαφέρουν όμως, σίγουρα. Νιώθω ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος να μ’ έχουν στη ζωή τους πέρα απ’ αυτό που προσφέρω σε πρακτικό επίπεδο. Νιώθω ότι δεν το αξίζω. Αυτό είναι που σκέφτομαι πραγματικά. Και δεν με μπερδεύει καθόλου να το πω. Ίσως να είναι και το μόνο σωστό πράγμα που σκέφτομαι. Τα άλλα ας μην τα αναφέρω καν. Είναι τουλάχιστον ντροπιαστικά. Δεν έχουν και καμία σημασία. </div><div> </div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;">Χθες τι όμορφη βραδιά… Τι λυτρωτική βραδιά. Μόνο για χθες όμως. Σήμερα γύρισα πάλι στην πραγματικότητα. Έτσι απλά. Απότομα. Χωρίς λόγο. Και σε τι θα χρησιμεύσει όλο αυτό; Σε τίποτα. Όλα ανακυκλώνονται. Όλα ένας φαύλος κύκλος. Δεν ξέρω καν ποιος είναι ο δρόμος μου. Ούτε μέσα ούτε έξω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απ’ τον κύκλο. Λες να μην υπάρχει; Λες να μην εμφανίζεται τίποτα επειδή ακριβώς <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">won</span>’<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">t</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">be</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">around</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">that</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">long</span>? Θα μπορούσε. Μακάρι. Νιώθω τόση θλίψη. Αλήθεια.</div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;">Όλοι θά’ ναι εκεί να πουν τα δικά τους, ξέρεις. «Λες βλακείες» κι άλλα τέτοια. Κανείς όμως δεν βρίσκει να σου πει αυτό που πρέπει. Δεν θέλω παρηγοριά. Θέλω την αλήθεια. Θέλω την αλήθεια; Την ξέρω την αλήθεια… και τη φοβάμαι. Έτσι νομίζω. Και δεν κάνω τίποτα γι’ αυτή. Δεν κάνω τίποτα για να την αλλάξω. Νιώθω ντροπή γι’ αυτά που σκέφτομαι. Ντρέπομαι να τα πω δηλαδή. Κι εκεί που τα είπα… δεν είδα αλλαγή. Ακόμα στην ίδια κατάσταση είμαι και χειρότερα. Κι όμως δεν σταματάω τον εαυτόμου. Δεν κάνω τίποτα, αυτό είναι το τραγικό!</div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;">Εγώ η ίδια οδηγώ τον εαυτό μου σ’ αυτόν τον κύκλο. Εγώ είμαι το μόνο εμπόδιο στο δρόμο μου. Πρέπει κάτι να κάνω για να με ξεπεράσω. Είναι όλα τόσο αβέβαια στο κεφάλι μου. (…) Όλα μια θολούρα. Θέλω να κλείσω τα μάτια και να με σκεπάσει. Και να μείνω εκεί για πάντα. Αλλά όχι... Μένω στο τίποτα. </div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: left;">Τίποτα. </div>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-40699458830274367962011-02-10T07:50:00.000-08:002011-02-10T07:50:16.176-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Μπήκα.<br />
Στα μάτια σου, στο στόμα σου αλλά κυρίως στο μυαλό σου.<br />
Ναι.<br />
Ζεστά.<br />
Πόνεσε λίγο.<br />
αλλά ζεστά.<br />
μετά έφυγες,<br />
Αλλά δεν πειράζει, ξέρεις γιατί;<br />
γιατί εγώ δεν πάω πουθενά.<br />
στη σκέψη σου καλύτερα.<br />
Ναι, σίγουρα καλύτερα.<br />
<br />
Καλημέρα.</div>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-51923918850611090212011-02-08T19:59:00.000-08:002011-02-08T19:59:06.931-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ναι βρες το δρόμο σου. πάρε με αγκαλιά και διώξε όλους τους ξεφτιλισμένους φόβους μου. θέλω να γίνεις ένα με τον πιο ηδονιστικό θυμό μου. την πιο απελπισμένη απελπισία μου. αχ έλα αφού όλοι θέλουν κάποια στιγμή να βυθιστούν μέχρι πάνω απ το κεφάλι με τσιμέντο. έλα δεν θες; έλα...<br />
δεν θες. τράβα να βρεις το δρόμο σου. τον βρήκες κιόλας νομίζω. είσαι ήδη ο δρόμος σου.<br />
<br />
νιώθω ότι δεν θα βρω τίποτα στην άκρη. αιώνες θα ψάχνω στα θαμμένα κόκαλα να βρω το σκελετό μου και μόνο τρίχες και σάρκες σάπιες θα πιάνω. συνήθισα την αηδία δεν με χαλάει πια. καυλώνω ρε μαλάκα ναι καυλώνω. χωρίς κανένα κόμα σήμερα κι αν μπορούσα και χωρίς τελείες αλλά έχει μπει πια τόσο βαθιά στη ρουτίνα μου που μου προκαλεί κρίσεις αν δεν την βλέπω να ξέρω ότι με προστατεύει. ότι όλα θα τελειώσουν έτσι ξαφνικά κι απότομα όπως ξεκίνησαν απ'την προηγούμενη τελεία.<br />
δεν θα σ αρέσει πολύ αυτό το ποστ ξέρω δεν θά'ναι πολύ ψαγμένο για τα γούστα σου και θα σε ξενερώσει. κι εμένα με ξενερώνει ρε μαλάκα αλλά πρέπει να τα βρω. πρέπει τουλάχιστον να τα πιάσω. έστω ν αγγίξω το τέλευταιο μόριο τους με το τελευταίο δικό μου μόριο. ντάξει δεν λέω να μπερδευτούν κιόλας θά'ταν υπερβολή ξέρω. έστω να μυρίσω για λίγο την υφή του. μπορεί να μην καταφέρω να φτάσω παραπέρα αλλά τουλάχιστον θα το ξέρω.<br />
νά'ρθεις μπροστά μου θέλω και να στρωθείς να σε πατήσω. θα σε ψάξω και σε λίγο θά'ρθεις εντάξει;<br />
<br />
όχι.<br />
<br />
άντε γεια ρε μαλάκα άντε γεια.</div>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-54585004430237966092011-01-02T07:11:00.001-08:002011-01-02T07:11:11.761-08:00Οι νύχτες τη μέρα.<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Τόση αρρώστια. Τόσος φόβος. Τόση άπληστη ηδονή κι επιθυμία για κάτι κλεμμένο.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Νιώθεις καλά γι αυτό ε; νιώθεις ευτυχισμένος; Νιώθεις γαμάτος ρε; </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ένας βλάκας είσαι ακους;</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Που δεν καταλαβαίνεις πόσο έστυψα το μυαλό μου και την ψυχή μου για να σε αποδεχτώ. Πόσο πόνεσα τα άκρα και τα μαλλιά μου απ τα νύχια που έμπηγα. Απ’τον πόνο που ούρλιαζε και ξέσκιζε τη σάρκα και τα κόκαλά μου.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ναι τα ξέσκιζε κι αυτά τόσο βαθιά, που θα αηδίαζες στη σκέψη μόνο.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Πόσο αδιάντροπα με κοιτάς τώρα κι ούτε μια λέξη.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">ΜΙΛΑ ΡΕ!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Πες κάτι!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Δεν αντέχω, δεν καταλαβαίνεις;</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Έχω γίνει κομμάτια και τά’χω λιώσει κι αυτά σε μια στριγγλιά στην ατέλειωτη νύχτα. Δεν υπάρχω εδώ.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Όμως δεν υπάρχεις κι εσυ…</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Να η εκδίκησή μου λοιπόν!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Να πως έσβησες κι εσύ όπως η φωτιά απ’το σπίρτο που δεν ξανανάβει ποτέ. ΠΟΤΕ!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Αλλά να και πάλι νυχτώνει εδώ. Πάλι θα βγεις μια βόλτα δήθεν να ξεχαστείς και θά’ρθεις να με στοιχειώσεις. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Πονάω! Δεν καταλαβαίνεις; </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Νόμιζα ότι μπορείς κι εσύ να νιώσεις τον πόνο και τη θλίψη – τόσο απροκάλυπτα και πελώρια που με τύλιγε στην αγκαλιά της. Νόμιζα ότι κι από μακριά όλοι την ένιωθαν κι έμπηγαν κι αυτοί καρφίτσες και παλούκια στα μάτια και στην κοιλιά τους απ’τον πόνο μου.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Εσύ όμως όχι. Ανέκφραστος. Αναποφάσιστος θα έλεγε κανείς, σαν να διαλέγεις ποια μπλούζα σου πάει καλύτερα.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Μια νύχτα ξέρεις τι θέλω;</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Να καώ.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Να γίνω στάχτη ή καλύτερα ούτε καν αυτό. Να μην μείνει τίποτα από μένα γύρω, ώστε να χωθώ σ’έναν άνεμο δυνατό, ξέρεις σαν αυτούς που μ’αρέσουν.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Να χωθώ και να τρέξω τόσο γρήγορα και να μπω στα μάτια σου, στο στόμα σου, στ’αυτιά σου, στον καρπό, στα πόδια και στη μέση και να σε κάνω να πονάς τόσο ηδονικά και ψεύτικα. Τόσο αληθινά υπέροχα κι ανούσια και να παρακαλάς. Και να προσκυνάς καλύτερα με τη στάση που ευχαριστιέμαι περισσότερο. Και να πάλλομαι μέσα σου και να ουρλιάζεις. Και να’ναι από ευτυχία που ζεις επιτέλους κι εσύ τον πόνο!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Και τελικά να νιώθεις την πνοή μου στο αίμα σου και να ησυχάζεις για να γίνει ίδια η αγκαλιά μας.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Κι ύστερα έφυγε η νύχτα…</div>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-12510127449892073972011-01-02T06:52:00.000-08:002011-01-02T06:53:01.455-08:00κρίμα.χαλασμένα φώτα και καπνοί.<br />
όρια άλλου κόσμου σε μια σκάλα γυάλινη , έυθραυστη.<br />
ανεβαίνεις και βγαίνεις στο όνειρο.<br />
κοιτάς γύρω και βλέπεις όλα αυτά που με τόσο πάθος κι ενοχές ήθελες να γευτείς.<br />
νά'τα μπροστά σου! πιάσ'τα ρε!<br />
ΤΣΑΦ<br />
χάθηκαν...ω, τι κρίμα ε;Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-4574625043259512542011-01-01T09:14:00.000-08:002011-01-01T09:14:09.724-08:00δεν θέλω.μιλάμε όλα τα σκατά.<br />
μιλάμε δεν μετριούνται ρε φίλε. έχω τσαντιστεί. δεν θέλω άλλο την λίγδα σου ρε φίλε. δεν αντέχω άλλη απ΄την μονοτονία σου. θέλω την έκστασή μου ρε φίλε. θέλω τον ανθουσιασμό και το απρόβλεπτό μου. βαρέθηκα να με βλέπω να κάθομαι μαζί σου. βαρέθηκα να με βλέπω να αναγκάζω τον εαυτό μου να κάθεται μαζί σου και να έχει σκατά διάθεση γιατί δεν έχει τελικά διάθεση για τίποτα. σε βαρέηκα τόσο που βαρέθηκα κι εμένα τελικά.<br />
και μου λείπεις τόσο ρε.<br />
μα τόσο. <br />
μα δεν μπορώ άλλο μωρέ.<br />
δεν μπορώ.<br />
ΔΕΝ ΘΕΛΩ.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-52120667501307769552010-12-24T08:31:00.000-08:002010-12-24T08:34:21.411-08:00ασυναρτησίες .λοιπόν με ξόρκια πάνε αυτά έτσι;<br />
σκορπάς αέρα υγρό, πανάρχαιο και σκίζεις ό,τι βρεις μπροστά σου. και βρέθηκε εκείνη απ'το πουθενά και τη σκόρπισες και την έφτασες μαζί σου. ας είναι αφού κολυμπάτε στα ίδια άγρια ποτάμια. (λέω ποτάμια για να χρειαστεί να φτάσετε στη θάλασσα.)<br />
<br />
<br />
<br />
μια ωμότητα μού'ρχεται απόψε και θέλω να την χύσω αγνή και απέραντη. να σαν το ξόρκι.<br />
θά'θελα να σε ξορκίσω απόψε αλλά κάτι θα κάνεις πάντα και θα γίνεται το αντίστροφο. πάντα να με λιώνεις και να με κάνεις ένα με το χώμα σου ρε φίλε. ε χέσε δηλαδή.<br />
ωχχ βλακεία μου που γράφω, το νιώθω, αλλά είναι η διχασμένη μου προσωπικότητα βλέπεις. είναι αυτή που ξέρει το λάθος κι η άλλη που έχει τόσο πάθος όταν το κάνει. νομίζω τις λατρεύω το ίδιο γι αυτό δεν με νικάει καμιά στο τέλος. επιβιώνουν μαζί και ζουν χώρια αποκτώντας η καθεμία τα δικά της βιώματα που πάντα μετά τα φορτώνει στην άλλη ( μη χάσει!) . και νιώθω σαν να κουράστηκα πάλι, αλλά όχι, θα συνεχίσω.<br />
<br />
μπορεί όχι με κάτι ποιητικό, μπορεί όχι με κάτι ποθητό και μπορεί χωρίς καν να λέω τίποτα.<br />
αλλά νιώθω να θέλω να συνεχίζω για όλα αυτά που νιώθω και δεν δείχνω, που σκέφτομαι και δεν λέω, που αγγίζω και δεν παραδέχομαι, που πληγώνω και φυσικά δεν μετανιώνω ποτέ.<br />
<br />
πωπω μια αλήθεια που ξεχύνεται μόνη της σήμερα...σαν να με βλέπω από κάπου μακριά.κοίτα να δεις που από ξόρκια ξεκινήσαμε και καταλήξαμε πάλι στην παρανοική κι αβάσταχτη ελαφρότητα ενός καθαρού μυαλού (ή οτεδέποτε).<<κωλοεγωίστρια>><br />
πωπω μια αηδία που ανεβαίνει στο λαιμό μου και με πνίγει χωρίς έλεος...σα δεν ντρέπεται λέω εγώ, σακάτισαα ψυχή να με ταλαιπωρεί. καμία συμπόνια για το λαβωμένο σπλάχνο μου. τς τς τς... τι να πεις; ο καθείς κάνει αυτό για το οποίο είναι προορισμένος.(έτσι μου λέγανε κι ήθελα να πιστεύω πάντα)<br />
πωπω μια κατάθλιψη χθες... έπρεπε να μ'έβλεπες από μια μεριά ρε να δεις κάτι γέλια που θα ρίχναμε! και καλά ανάγκες και βλακείες.σώσου μωρή μόνη σου μια φορά να δεις τη γλύκα και μετά έλα να μου πεις για ανάγκες. μα σα δε ντρέπεται κι αυτή λέω εγώ με τα κολλήματά της;! τι να πει κανείς...ψυχολογικά παιδί μου ανοργάνωτη και ανισόρροπη μια ζωή δεν ήταν; τώρα θα αλλάξει;;; (τώρα) δεν σφάξανε! (κι όμως)<br />
πφφφ...<br />
(κι όμως θα αλλάξει)<br />
<br />
κι ακούστηκε η μέσα φωνή πάλι και τ'άλλαξε όλα.<br />
<br />
<br />
καλές πορδές.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-88372341862082545352010-12-21T19:41:00.000-08:002010-12-21T19:41:03.600-08:00αστέρια...(;)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">χμμ...</div><div style="text-align: left;">νά μια νύχτα που αξίζει να λέγεται ερημιά. όχι τόσο έξω, όσο μέσα στο αστέρι που κρύβουμε. το μαύρο γύρω μη σε παραπλανεί, έχει λόγο. τίποτα δεν είναι εκεί από μόνο του κι όμως μοιάζεις να λυπάσαι που βρίσκεσαι ανάμεσα. μάλλον νιώθεις παράταιρη στην αίγλη του, όμως να ξέρεις δεν είσαι γιατί τίποτα δεν είναι εκεί από μόνο του. ή πάλι μπορεί να νιώθεις υπερβολική μες στην απλότητα, όμως έχε υπομονή και θα στο δείξει. είσαι εκεί γιατί σ' αγαπούν.</div><div style="text-align: left;">μην λείπεις.</div><div style="text-align: left;">μάλλον όχι...</div><div style="text-align: left;">Δεν λέιπεις.</div><div style="text-align: left;">γιατί σ' αγαπούν και σ' ακουμπάνε με τη σκόνη τους και είσαι πάλι ανώτερη απ' όλα που νομίζεις ίσα σου και κατώτερη απ'όλα που νομίζεις δικά σου.</div><div style="text-align: left;">τίποτα να μην νομίζεις δικό σου γιατί τίποτα δεν αξίζεις. μόνο τα μάτια σου να κλείνεις και νά' σαι έτοιμη για τ'όνειρο.</div><div style="text-align: left;">θά'ρθει.</div><div style="text-align: left;">μπορεί όχι με ποδήλατο. μπορεί μ'ένα άλογο τσακισμένο και κουρέλι και μ'ένα "μέσα" πιο γκρι κι απ'τ'άλογο που σέρνει. κι όμως θά'ναι αστέρι κι αυτό γύρω από σένα ή και μέσα για να σε νιώθει υπερβολική και παράταιρη και τόσο δικιά του για πάντα.</div><div style="text-align: left;">ας είναι το αστέρι μου γι'απόψε κι αύριο μην με ξυπνάς.</div><div style="text-align: left;">μόνο με αστέρια...</div>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-89651675042711894582010-12-20T15:35:00.000-08:002017-08-25T07:02:07.241-07:00si tu n'etais pas la.*<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/O7h7yCvQoqc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
αν δεν ήταν οι άλλοι, θα ήμασταν κομμάτια ατελή και σκόρπια -και μόνα και άχρηστα αιωρούμενα στο κενό μιας ανύπαρκτης κοινής γνώμης και συνείδησης.<br />
αν δεν ήταν η ομορφιά μας, δεν θα ξέραμε πώς μοιάζει η ασχήμια των άλλων -των άλλων που δεν υπάρχουν κι είμαστε εμείς οι σκόρπιοι.<br />
αν δεν ήταν μπροστά μας η παράσταση τους, δεν θα καταλαβαίναμε την ομορφιά του κόμου τους ούτε την ασχήμια τη δικιά μας.<br />
αν δεν ήταν αθέατες οι σκέψεις, η παράσταση δεν θά'ταν ποτέ αλήθεια κι η ομορφιά θά'μενε ανεξερεύνητη στον κόσμο που δεν υπάρχουν οι άλλοι παρά μόνο εμείς -ή που υπάρχουν οι άλλοι κι εμείς αιωρούμαστε σκόρπιοι...<br />
κι αν δεν ήταν τα όνειρα τότε δεν θα υπήρχαν ούτε οι άλλοι ούτε η ομορφιά μας ούτε οι παραστάσεις και προ πάντως ούτε οι σκέψεις οι αθέατες, οι θεώρατες και μυστικές.<br />
<br />
αν η υποψία δεν γίνει βεβαιότητα, είμαστε σε καλό δρόμο.Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1871817185529320251.post-36187390641160790002010-12-20T07:49:00.000-08:002010-12-22T10:45:44.414-08:00μια υποψία...<blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/__5wM0IIJJck/TQ97clTPjoI/AAAAAAAAAAU/Y9umaF4oNa8/s1600/DSCN0675.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/__5wM0IIJJck/TQ97clTPjoI/AAAAAAAAAAU/Y9umaF4oNa8/s400/DSCN0675.JPG" width="400" /></a></div><br />
<i>νιώθεις την υγρασία του καιρού να υψώνεται. είναι ξενέρωτη και έκφυλλη κι όμως σε κλωτσάει στο μέρος της να ιδρώσεις. κι αν τύχει και γίνει δάκρυ σ' αφορίζει και γίνεσαι υποψία.</i></blockquote><blockquote><i>η υποψία που έρχεται στο όνειρο και το κατακρυμνίζει στις πλαγές του ύπνου σου.</i></blockquote><blockquote><i>η υποψία που έρχεται στην ευτυχία και τη φτάνει στο πάτωμα της γνώσης.</i></blockquote><blockquote><i>κι αυτή πάλι που έρχεται στον πάτο της θλίψης και την υψώνει σε έναν μάλλον πιο γλυκό ουρανό.</i></blockquote><blockquote><i>η υποψία που τόσο εύκολα σε κάνει να ξεχνάς όλα τα υπέροχα και να τα φτιάχνεις απ το μηδέν.</i></blockquote><br />
<blockquote> <br />
<i>αχ αυτή η υποψία κι απόψε...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>να τη διώξω;</i></blockquote>Jo.*http://www.blogger.com/profile/04535710055234040905noreply@blogger.com0