αστέρια...(;)

χμμ...

νά μια νύχτα που αξίζει να λέγεται ερημιά. όχι τόσο έξω, όσο μέσα στο αστέρι που κρύβουμε. το μαύρο γύρω μη σε παραπλανεί, έχει λόγο. τίποτα δεν είναι εκεί από μόνο του κι όμως μοιάζεις να λυπάσαι που βρίσκεσαι ανάμεσα. μάλλον νιώθεις παράταιρη στην αίγλη του, όμως να ξέρεις δεν είσαι γιατί τίποτα δεν είναι εκεί από μόνο του. ή πάλι μπορεί να νιώθεις υπερβολική μες στην απλότητα, όμως έχε υπομονή και θα στο δείξει. είσαι εκεί γιατί σ' αγαπούν.

μην λείπεις.

μάλλον όχι...

Δεν λέιπεις.

γιατί σ' αγαπούν και σ' ακουμπάνε με τη σκόνη τους και είσαι πάλι ανώτερη απ' όλα που νομίζεις ίσα σου και κατώτερη απ'όλα που νομίζεις δικά σου.

τίποτα να μην νομίζεις δικό σου γιατί τίποτα δεν αξίζεις. μόνο τα μάτια σου να κλείνεις και νά' σαι έτοιμη για τ'όνειρο.

θά'ρθει.

μπορεί όχι με ποδήλατο. μπορεί μ'ένα άλογο τσακισμένο και κουρέλι και μ'ένα "μέσα" πιο γκρι κι απ'τ'άλογο που σέρνει. κι όμως θά'ναι αστέρι κι αυτό γύρω από σένα ή και μέσα για να σε νιώθει υπερβολική και παράταιρη και τόσο δικιά του για πάντα.

ας είναι το αστέρι μου γι'απόψε κι αύριο μην με ξυπνάς.

μόνο με αστέρια...