ασυναρτησίες .

λοιπόν με ξόρκια πάνε αυτά έτσι;
σκορπάς αέρα υγρό, πανάρχαιο και σκίζεις ό,τι βρεις μπροστά σου. και βρέθηκε εκείνη απ'το πουθενά και τη σκόρπισες και την έφτασες μαζί σου. ας είναι αφού κολυμπάτε στα ίδια άγρια ποτάμια. (λέω ποτάμια για να χρειαστεί να φτάσετε στη θάλασσα.)



μια ωμότητα μού'ρχεται απόψε και θέλω να την χύσω αγνή και απέραντη. να σαν το ξόρκι.
θά'θελα να σε ξορκίσω απόψε αλλά κάτι θα κάνεις πάντα και θα γίνεται το αντίστροφο. πάντα να με λιώνεις και να με κάνεις ένα με το χώμα σου ρε φίλε. ε χέσε δηλαδή.
ωχχ βλακεία μου που γράφω, το νιώθω, αλλά είναι η διχασμένη μου προσωπικότητα βλέπεις. είναι αυτή που ξέρει το λάθος κι η άλλη που έχει τόσο πάθος όταν το κάνει. νομίζω τις λατρεύω το ίδιο γι αυτό δεν με νικάει καμιά στο τέλος. επιβιώνουν μαζί και ζουν χώρια αποκτώντας η καθεμία τα δικά της βιώματα που πάντα μετά τα φορτώνει στην άλλη ( μη χάσει!) . και νιώθω σαν να κουράστηκα πάλι, αλλά όχι, θα συνεχίσω.

μπορεί όχι με κάτι ποιητικό, μπορεί όχι με κάτι ποθητό και μπορεί χωρίς καν να λέω τίποτα.
αλλά νιώθω να θέλω να συνεχίζω για όλα αυτά που νιώθω και δεν δείχνω, που σκέφτομαι και δεν λέω, που αγγίζω και δεν παραδέχομαι, που πληγώνω και φυσικά δεν μετανιώνω ποτέ.

πωπω μια αλήθεια που ξεχύνεται μόνη της σήμερα...σαν να με βλέπω από κάπου μακριά.κοίτα να δεις που από ξόρκια ξεκινήσαμε και καταλήξαμε πάλι στην παρανοική κι αβάσταχτη ελαφρότητα ενός καθαρού μυαλού (ή οτεδέποτε).<<κωλοεγωίστρια>>
πωπω μια αηδία που ανεβαίνει στο λαιμό μου και με πνίγει χωρίς έλεος...σα δεν ντρέπεται λέω εγώ, σακάτισαα ψυχή να με ταλαιπωρεί. καμία συμπόνια για το λαβωμένο σπλάχνο μου. τς τς τς... τι να πεις; ο καθείς κάνει αυτό για το οποίο είναι προορισμένος.(έτσι μου λέγανε κι ήθελα να πιστεύω πάντα)
πωπω μια κατάθλιψη χθες... έπρεπε να μ'έβλεπες από μια μεριά ρε να δεις κάτι γέλια που θα ρίχναμε! και καλά ανάγκες και βλακείες.σώσου μωρή μόνη σου μια φορά να δεις τη γλύκα και μετά έλα να μου πεις για ανάγκες. μα σα δε ντρέπεται κι αυτή λέω εγώ με τα κολλήματά της;! τι να πει κανείς...ψυχολογικά παιδί μου ανοργάνωτη και ανισόρροπη μια ζωή δεν ήταν; τώρα θα αλλάξει;;; (τώρα) δεν σφάξανε! (κι όμως)
πφφφ...
(κι όμως θα αλλάξει)

κι ακούστηκε η μέσα φωνή πάλι και τ'άλλαξε όλα.


καλές πορδές.